انوشه انصاری (زادهٔ ۲۱ شهریور ۱۳۴۵ خورشیدی، برابر با ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۶ در مشهد) کاوشگر و رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) است.
او متولد شهر مشهد در ایران است و در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴) به همراه خانوادهاش به آمریکا مهاجرت کردند. انوشه مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسون و مدرک کارشناسی ارشد خود را درزمینهٔ مهندسی الکترونیک از جورج واشنگتن اخذ کردهاست. او در حال حاضر مشغول طی کردن دورهای در دانشگاه سوئینبورن است تا بتواند دومین مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشتهٔ ستارهشناسی دریافت کند.
او در سال ۲۰۰۰ ازسوی مجلهٔ زن شاغل بهعنوان کارآفرین برتر شناخته شدهاست. او از بنیانگذاران یک شرکت مخابراتی در آمریکا به نام تی.تی.آی (TTI) بوده که اکنون تحت مالکیت سنوز نتورک قرار دارد.
انوشه انصاری به همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ (میلادی) جایزهٔ ۱۰میلیوندلاریِ سالیانهٔ «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایهگذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است که تا پیش از این در انحصار تعداد انگشتشماری از دولتها بودهاست.
انوشه همیشه عاشق فضا و فضانوردی و درپی راه یافتن به فضا بودهاست.
در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه بهطور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری بهعنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، که برای بهار ۱۳۸۵ برنامهریزی شدهبود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تیامای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.
وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن کیهانگرد و چهارمین نفری است که هزینهٔ سفر فضایی خود را پرداخت کردهاست. او همچنین پس از عبدالاحد مومند فضانورد افغان دومین فضانورد فارسیزبان است. انصاری ترجیح میدهد درمورد خود از عنوان «فضانورد همراه» بهجای واژهٔ «گردشگر فضایی» استفاده کند. وی در روی لباس خود دو پرچم ایران و آمریکا را نقش کرده بود. وی دلیل این کار را اظهار دِین خود به این دو کشور که در موفقیت وی نقش داشتهاند بیان کرد.[۱]
فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی، مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد، و بدین ترتیب مأموریت سایوز تیامای-۹ آغاز گشت. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بینالمللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹روزهٔ انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد[۲][۳].
سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بینالمللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانوادهاش، ازجمله همسرش حمید، و مقامات محلی و مسئولان سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی، با بالگرد برای مراسم خوشآمدگویی به شهر قُستانای (در قزاقستان) منتقل شد.
انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بینالمللی فضایی مجموعه آزمایشهای علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد:
انوشه انصاری مؤسسهٔ خیریهٔ «بنیاد اَهورا» (Ahoora Foundation) را همراه برادر همسرش، جمشید انصاری، اداره و حمایت مالی میکند.
او همچنین بههمراه امیر و حمید انصاری در حوزهٔ خانه دیجیتال (Digital Home)، شرکت پرودیا سیستمز را با هدف راهاندازی یک سیستم پیشرفته برای آمیختن و استفادهٔ سهلتر از محصولات و فایلها و تولیدات ابزار خانگی دیجیتال مانند ویدیو و صدا و فیلم تأسیس کرد، که در تگزاس و در هندوستان دفاتر رسمی دارد.